Chronicle of Innsmouth ในปี 2017 ของ PsychoDev เป็นการเดินทางที่สนุกสนานและสร้างสรรค์มาอย่างดีผ่านจินตนาการอันน่าขนลุกของ H.P. Lovecraft ตั้งอยู่ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ของนิวอิงแลนด์ที่ถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิดตลอดกาลซึ่งดูเหมือนว่าจะปกปิดสิ่งมีชีวิตเอลด์ริตช์ให้อยู่ห่างจากสายตาเสมอเพียงแค่ผ่านขอบของจอภาพไปพร้อมกับอารมณ์ขันที่ดีต่อสุขภาพในการบู๊ต แม้ว่าเรื่องราวจะจบลงอย่างน่าพอใจ แต่ทีมงานก็มีสิทธิ์ที่จะติดตามผลอย่างจริงจังมากขึ้นโดยให้เนื้องานของนักเขียนสยองขวัญชื่อดังเพื่อหาแหล่งข้อมูลเพิ่มเติมที่จะเป็นแรงบันดาลใจ แม้ว่าค่าการผลิตจะสูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัดใน Mountains of Madness แต่ก็มาในรูปแบบของเส้นผมที่อยู่เบื้องหลังรุ่นก่อนในแง่ของแพ็กเกจรอบด้านเนื่องจากการออกแบบปริศนาที่น่าหงุดหงิดการเล่าเรื่องที่น่าพอใจน้อยลงและตอนจบที่ให้ความรู้สึกเหมือนเวลาหรือ งบประมาณหมดทำให้ถูกตัดทอนลงอย่างมาก
คราวนี้ Lone Carter นักสืบเอกชนและหนึ่งในตัวเอกสองคนของเกมแรกเข้ามาแทนที่การเรียกเก็บเงินอันดับต้น ๆ ยกเว้นฉากบางฉากที่ให้คุณควบคุมตัวละครอื่น ๆ ในขณะที่เรื่องราวเจาะลึกไปในภาพของดินแดนหรือมิติที่ห่างไกล Lone รอดชีวิตจากการทดสอบของเขาที่ Innsmouth และเราเริ่มเกมด้วยฉากสั้น ๆ สองสามฉากที่แสดงให้เห็นถึงการกลับไปยังเมือง Arkham ของรัฐแมสซาชูเซตส์ที่อยู่ใกล้เคียงในแมสซาชูเซตส์ คุณคิดว่าเขาจะมีความสุขมากพอที่จะหลีกเลี่ยงความยุ่งเหยิงใด ๆ อีกต่อไปในกิจการของ eldritch แต่การเผชิญหน้าอย่างใกล้ชิดของเกมก่อนหน้านี้ทำให้เขาถูกครอบงำบางส่วนอยู่เสมอโดยจะเสี่ยงต่อการสูญเสียสติและเปลี่ยนเป็นสยองขวัญที่มีหนวดหากสัมผัสกับ เงื่อนไขบางประการ
ในขณะที่คาดเดาส่วนปลายที่เหลืออยู่ของคดี Innsmouth Lone ได้พบกับผลพวงของการฆาตกรรมในพิธีกรรมที่น่าสยดสยองร่างกายถูกตัดขาดและถูกแยกชิ้นส่วนพร้อมกับอักษรรูนแปลก ๆ ที่ถูกทิ้งไว้ในที่เกิดเหตุ ลัทธิบูชาคนแก่ได้ปรากฏตัวขึ้นใน Arkham และไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่กำลังข้ามเส้นทางกับนักสืบที่ถูกคุมขังอีกครั้ง ร่วมมือกับบุคคลอื่น ๆ ที่มีใจเดียวกัน (ในหมู่พวกเขาวิลเลียมบลังโกนักเขียนลึกลับผู้ซึ่งมีความคล้ายคลึงกันอย่างน่าประหลาดใจกับนักเขียนเรื่องเหนือธรรมชาติที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งในเวลานั้นและเฮนรีอาเคลีย์นักวิชาการที่อุทิศตนเพื่อการได้รับความรู้ ของคนโบราณ) Lone ถูกดูดเข้าไปในการสืบสวนซึ่งจะพากลุ่มคนรอบ ๆ Arkham ไปสู่การขุดค้นทางโบราณคดีในดินแดนรกร้างอันเยือกแข็งของแอนตาร์กติกและภูเขาแห่งความบ้าคลั่งที่มียศฐาบรรดาศักดิ์
เวลาเปิดทำการอาจทำให้สับสนเล็กน้อยจากมุมมองการเล่าเรื่อง ตามลำดับสั้น ๆ โลนประกาศความต้องการที่จะหาวิธีรักษาอาการของเขาจากนั้นก็พบกับการสืบสวนคดีฆาตกรรมที่เขาตัดสินใจที่จะไล่ตาม เป็นเป้าหมายที่หนักหน่วงเกินพิกัดซึ่งลดลงไปอีกจากแรงจูงใจของตัวละครที่อ่อนแอและการพล็อตเธรดที่ไม่ได้ผูกเข้าด้วยกันอย่างน่าพอใจ เหตุการณ์ต่างๆเกิดขึ้นและคุณจะได้รับคำแนะนำจากสถานที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งโดยบรรลุเป้าหมายบางอย่างไปพร้อมกัน แต่เรื่องราวนั้นไม่ได้เชื่อมโยงจุดต่างๆให้มีความหมายหรือสอดคล้องกัน
เบาะแสที่พบในจดหมายเหตุของหนังสือพิมพ์จะพาคุณไปยังโรงพยาบาลที่บ้าคลั่งซึ่งการพูดคุยกับผู้ต้องขังจะนำไปสู่สุสานเพื่อตรวจสอบชื่อที่แน่นอนบนหลุมฝังศพและหลังจากนั้นก็จะขุดหลุมฝังศพในยามค่ำคืน แน่นอนว่ามันเป็นลำดับเหตุการณ์ที่สมเหตุสมผล แต่ฉันไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองกำลังค้นพบเงื่อนงำที่มีความหมายจริง ๆ หรือทำให้กระจ่างในส่วนสำคัญของความลึกลับ ต่อมาที่ไซต์ขุดในฤดูหนาวคุณจะถูกขอให้ตรวจสอบการเสียชีวิตของลูกเรือสองคน ในฐานะผู้เล่นคุณจะจำพวกเขาได้จากฉากก่อนหน้านี้และเข้าใจการเชื่อมต่อของพล็อต แต่ Lone และ บริษัท ไม่มีทางรู้เรื่องนี้และเพียงแค่เห็นด้วยเพราะพวกเขามีเวลาว่างเล็กน้อยในมือ ในระยะสั้นคุณพร้อมที่จะขี่ แต่ไม่ควรตั้งคำถามกับข้อมูลเฉพาะเจาะจงมากเกินไป
บางทีเมื่อรู้สึกถึงความจำเป็นในการกระชับเรื่องราวที่หลงทางนักพัฒนาจึงเลือกที่จะแทรกการถ่ายโอนข้อมูลที่แสดงให้เห็นอย่างกะทันหันจำนวนหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่ผู้บรรยายรอบรู้จะตีระฆัง – แต่ชิปเหล่านี้ห่างออกไปในแง่ของการค้นพบรายละเอียดเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนอกจอ หรือสิ่งที่ผู้คนกำลังคิดแทนที่จะปล่อยให้ผู้เล่นสร้างสิ่งนี้จากตัวละครจริงในระหว่างการเล่นเกม ผลลัพธ์ที่ได้คือชุดของฉากที่ใช้งานได้ดีทีละฉาก แต่ต้องดิ้นรนเพื่อสร้างภาพรวมที่สอดคล้องกันปัญหาที่รวมกันโดยเกมนี้เป็นภาคที่สองในซีรีส์ที่อิงจากตอนจบที่หลอกล่อภาคต่อยังไม่เสร็จสมบูรณ์
